MEI-DROOM
IN ACHT TOONEELEN DOOR
C. S. ADAMA VAN SCHELTEMA
ROTTERDAM MCMXII W. L. & J. BRUSSE
L. S.
Wat hier geboden wordt, wil geen verwerkelijking geven van de theorieomtrent het „drama” in „de Grondslagen eener nieuwe Poëzie” ontwikkeld. Hetis slechts als proeve bedoeld van een edel feest-spel ter Mei-viering,picturaal en sculpturaal gezien, – een spel dus vooral van lijn, kleur enbeweging, waarbij op een zachten ondergrond van muziek, en in Dalcroze'splastisch verband daarmede, de beweging ontbloeit, omrankt door hetritmische woord, als op zijne beurt een wekker van gedachten enverbeeldingen, waarin de geest zich naar eigen welgevallen kan „ver-meien”.
Het is gedacht voor een tooneel, dat beschikt over volledige toerusting,maar kan ook, mits met smaak geleid, in soberder omgeving en met meerbescheiden middelen worden uitgebeeld; terwijl de opvoering ook alsopenlucht-spel, en dan als een waarlijk „morgen-spel”, kan geschieden.A. v. S.
PERSONEN
- DE MAN
- DE VROUW
- MEI
- DE GRIJSAARD
- DE KINDERS zes paren
- DE JONGEREN zes paren
- DE GEHUWDEN vijf paren
- ZEVEN DEUGDEN
MEI-DROOM
EERSTE TOONEEL
Weidelandschap, omboord door wilgen en struikgewas, waarlangs wittebloemgroepen met in het midden van den achtergrond ver blauw doorzicht. –Links op den voorgrond een kleine duinachtige heuvel, welke naar rechtszachter dan naar links golvend afglooit en met een nog half groenentakkenbos in de horizontale lijn overgaat. – Op den heuvel, rechts van eenkleinen rozerooden meidoornstruik, die naar hen heenbuigt, DE MAN en DEVROUW, twee jonggehuwden, in losse omarming sluimerend, sober gekleed ingrijs-en-zwarten toon, zoodat zij, min of meer als een donkerder vlek,afsteken tegen de lichte groene omgeving. – Aanbrekende dag.
DE MAN
zich uit de omarming opheffend tot zittende houding
Met de rechterhand wekt hij de vrouw, zijne linker naar den daguitstrekkend.